Jak się nie dało sprowokowac Polaków do kolejnej walki w latach trzydziestych XIX wieku, to chociaż się im niekiedy pogroziło bagnetami i przy okazji wbito psychologicznie w ziemię. 

Przykład jeden: manewry pod Kaliszem we wrześniu 1835 roku i drugi "wileki" atak na Kalisz, kiedy to  car Mikołaji zdecydował osobiście dowodzić całością wojsk, a carowa Aleksandra Fiorodowna po raz kolejny uczestniczyła w manewrach konno. Ćwiczenia  rozpoczęły się  za miastem, kończąc się (pozorowanym) atakiem na tenże Kalisz. Aby przeprowadzić ów manewr, sześćdziesiąt batalionów piechoty i siedemdziesiąt szwadronów jazdy otoczyło Kalisz od północnego-wschodu, podczas gdy aż sto trzydzieści sześć dział "ostrzeliwało" miasto.

Tymczasem pruska i rosyjska piechota "odwodowego korpus kaliskiego",  przeciągnęła przed linią  artylerii „z bębnami i muzyką”, aby następnie zaatakować przedmieście Kalisza na bagnety.  

Całościowo, w pozorowanym ataku brał udział 68-tysięczny korpus, podczas gdy sam Kalisz mógł liczyć wówczas zapewne ok 11 tysięcy mieszkańców (dane przybliżone;  10 670 mieszkańców w roku 1830)

Dopiero wtedy na rozkaz carski atakujące wojska zostały zatrzymane, a wszystkie wojska – znowu na komendę carską - oddały z okrzykiem „hurra!” hołd Fryderykowi Wilhelmowi III.  Po ukończeniu tego pozorowanego ataku  car Mikołaj I nagle rozkazał nawet  zmienić hasło dzienne. Zamiast pierwotnego  „radzi starać się”  Mikołaj I wprowadził na resztę dnia hasło „dzięki wam dzieci, car kontent” .

Przykład dwa: pozorowany atak na umocnienia Woli podczas manewrów latem roku 1838 (znowu z osobistym dowodzeniem cara).

---

tagi: moskiewska wojna psychologiczna 

	manama1
	21 lipca 2020 17:37

2     968    2 zaloguj sie by polubić